Van Prehistorie tot Middeleeuwen

Geplaatst op woensdag 01 augustus 2007 @ 21:09 , 1867 keer bekeken

476 na Christus. Het eens zo machtige Romeinse Rijk davert op zijn grondvesten. Romulus Augustulus, de keizerlijke troonopvolger, wordt door de Goten gevangen genomen en opgesloten in een afgelegen vesting. Een aantal getrouwen onder leiding van Aurelius - bevelhebber van een uitgedund legioen - en de geleerde Ambrosinus, slagen erin hem te bevrijden. Met in hun kielzog de Gothische leider Odoaker vluchten ze naar het Noorden in de hoop in Brittannië nog een legioen te vinden dat hen kan helpen. Ze worden in hun zoektocht bijgestaan door een raadselachtige Oosterse krijger en een mysterieus zwaard.

De hausse aan sandalenepossen ligt alweer een tijdje achter ons, maar regisseur Doug Lefler besloot er toch nog eentje in de bioscoop te brengen. 'The Last Legion', over de nadagen van het Romeinse Rijk, is best onderhoudend, maar haalt het niet bij massaproducties als 'Troy' en 'Gladiator'.
Nu is de film gemaakt met een budget van ongeveer 65 miljoen dollar - veel geld, maar een schijntje vergeleken met die voorgangers. Het gevolg: minder massale vechtpartijen en minder special effects. En als filmkijker ben je wat betreft natuurlijk toch een beetje verwend geraakt.

Keizer

Bij aanvang van The Last Legion is Rome is op sterven na dood. Degene die de last van dat verval moet dragen, is de twaalfjarige keizer Romulus Augustus (Thomas Sangster). Een paar dagen na zijn inauguratie wordt hij, samen met zijn toegewijde mentor Ambrosinus (Ben Kingsley), door de barbaren verbannen naar Capri.

Terwijl de meeste Romeinen zich voegen naar het nieuwe gezag, besluiten een paar helden hun keizer trouw te blijven. Zoals soldaat Aurelius (Colin Firth), die samen met de mysterieuze oosterse krijgster Mira (Bollywoodgodin Aishwarya Rai) een reddingsactie op touw zet. Om daarna af te zakken naar Engeland, waar het laatste legioen Romeinen vecht voor een schijnbaar verloren zaak.

Zwaardgekletter

Dit verhaal, dat overigens niet is gebaseerd op historische gebeurtenissen, leent zich prima voor een spannende film, vol zwaardgekletter en nauwe ontsnappingen. Groots en meeslepend wil het echter niet worden. Niet alleen door het uitblijven van echt imponerende veldslagen, maar ook door de hoofdrolspelers. De jonge Sangster is net zo ongekunsteld als in zijn debuut "About a Boy", maar op en top gentleman Firth is slecht op zijn gemak als brute vechtersbaas. Rai lijkt daarentegen te denken dat ze in een komedie speelt, zo over de top zijn haar gebaren en gezichtsuitdrukkingen.

Toch is The Last Legion best charmant; het heeft een zekere nostalgische sfeer, als een ouderwetse avonturenfilm. En Colin Firth, dat is natuurlijk nooit een straf om naar te kijken, zelfs al loopt hij rond als een vreemde eend in de bijt.

Romulus Augustus

Flavius Romulus (ca. 465 - na 507?), bekend als Romulus Augustus of Romulus Augustulus, wordt beschouwd als de laatste keizer van het West-Romeinse Rijk. Hij was nog een kind toen zijn vader, de legerleider en lid van de senatorenstand Flavius Orestes, hem op 30 oktober 475 door het leger tot keizer liet uitroepen. Vanwege zijn jonge leeftijd kreeg hij de bijnaam Augustulus, een verkleinvorm van Augustus die dus zoiets als keizertje betekent.

Romulus was veel te jong en onervaren om zijn rijk zelf te regeren. Hij was in feite een marionet waarvan zijn vader de touwtjes in handen had. Iulius Nepos, de vorige keizer die vlak voor Augustulus' kroning naar Dalmatië was verjaagd oefende vanuit zijn verbanningsoord nog steeds veel invloed uit en was in feite machtiger dan Orestes en Romulus.

De crisis die tot het einde van het West-Romeinse Rijk zou leiden was al tientallen jaren eerder begonnen . Het begin van de grote volksverhuizing rond 375 zorgde ervoor dat Germaanse volkeren voor de binnenvallende Hunnen vluchtten en zo in Romeins gebied terechtkwamen. Ze stichtten daar al snel eigen rijken. De Hunnen vielen ook het Romeinse Rijk zelf aan en om deze overmacht te kunnen trotseren waren de Romeinen gedwongen Germanen in het leger op te nemen. De Germanen waren vaak betere krijgers dan hun Romeinse "gastheren" en deze werden dus van hen afhankelijk. De grotere machtspositie die de Germanen hierdoor kregen leidde er uiteindelijk toe dat zij onder leiding van Odoaker tegen Orestes' regering rebelleerden. Op 23 augustus 476 zette Odoaker Romulus Augustulus af, nadat hij zijn vader Flavius Orestes vermoord had, en verbande hem uit Rome. Sommige bronnen beweerden dat hij Augustulus spaarde vanwege diens jeugdige schoonheid. Het is mogelijk dat de ex-keizer in 508 of 510 nog in leven was. Rome begon en eindigde dus met een Romulus (zie Romulus en Remus).

Odoaker liet zich door de Germanen tot koning van Italië kronen en erkende zowel de Oost-Romeinse keizer Zeno als Iulius Nepos als keizers. In 480 werd Nepos vermoord en uiteindelijk hadden de "barbaren" alle macht in Italië.

Het Oost-Romeinse of Byzantijnse Rijk overleefde de crisis en zou pas duizend jaar later in 1453 aan zijn einde komen.

Sir Ben Kingsley brak door toen hij in 1982 in de huid van Ghandi kroop. Het leverde hem veel naamsbekendheid en een Oscar op. Er zijn inmiddels vijftien jaar voorbij gegaan en de cv van de geridderde acteur is flink gegroeid. De 63-jarige acteur is bovendien nog lang niet van plan om te stoppen met acteren. Wij spraken met hem over zijn rol van Ambrosinius in de avonturenfilm The Last Legion.

The Last Legion is gebaseerd op het gelijkgenaamde boek van Valerio Massimo Manfredi. Heeft u dat boek van tevoren ook gelezen om u voor te bereiden op uw rol?
Nee, ik heb het boek niet helemaal gelezen. Wel bepaalde passages die betrekking hadden op mijn personage, maar ik had genoeg aan het script. De scenarioschrijvers hebben veel research gedaan en ook overlegd met Valerio Manfredi. Hij was zeer tevreden met hoe het script eruit is komen te zien en heeft ons ook wel eens bezocht op de set. Uiteindelijk heeft het script dezelfde toon gekregen als het oorspronkelijke boek.

Het voorbereiden op mijn rol ging ook eigenlijk vanzelf toen we in Tunesië waren om te filmen. Dat was zo'n geweldige locatie. De Carthagers, het volk dat daar destijds leefde, waren grote rivalen van de Romeinen, en rivalen hebben de neiging elkaar te kopiëren. Dat was nu nog steeds merkbaar. Het voelde echt alsof we in het oude Rome waren. Het landschap was een enorme ondersteuning. Het gaf iedereen het gevoel dat we echt in het boek zaten. Zo hebben we een scène gefilmd waarbij we 's avonds rondom een vuur zitten. Dat was een geweldige avond. Colin Firth en ik waren echt onder de indruk van de omgeving. Er was daar verder helemaal niks! We hoorden nergens lawaai vandaan komen en nergens in de verste verte was een stad te bekennen. Een ongelofelijke stilte. Het voelde alsof we terug in de tijd waren gereisd.

Was u al bekend met de Romeinse en Britse mythologie voor u aan deze film begon?
Jazeker! Ik ben een heel nieuwsgierig persoon en ik houd ook erg van lezen. Daarnaast heb ik het geluk gehad dat ik een goede opleiding heb genoten. Zo heb ik op school bijvoorbeeld Latijn gestudeerd. Bij The Royal Shakespeare Company, waar ik op jonge leeftijd gespeeld heb, heb ik ook veel opgestoken. In het werk van Shakespeare zit veel mythologie verwerkt want als schrijver was hij heel nauw verbonden met de Britse geschiedenis en mythes. Na hem is er voor mijn gevoel niemand meer geweest die dat zo sterk had. Er lijkt in korte tijd ook heel veel vervlogen. Erg jammer is dat.

Wat vond u het meest fascinerend aan de rol van Ambrosinius?
De reis die hij al achter de rug had en wat hij verder nog af te maken had. Ambrosinius draagt een geheim met zich mee. Voor een acteur is het geweldig om daarmee te werken, het idee dat er iets is wat je verborgen houdt. Je kunt een soort geheimzinnigheid creëren. Het is een geheim wapen waar je als acteur heel blij mee bent. Wat ik ook erg leuk vond was de veelzijdigheid van mijn personage. Hij is een grappenmaker, een tovenaar, maar ook een strijder.

Wat is uw favoriete scène in The Last Legion?
Dat zijn mijn scènes met Thomas Sangster, die de jonge keizer Romulus Augustus speelt. Mijn personage begeleidt hem en praat met hem over het leven en zijn lot. Er is bijvoorbeeld een scène waar we gevangen zijn genomen en op weg zijn naar het eiland Capri. Tijdens een stop onderweg zitten we met z'n tweeën en is de jongen erg verdrietig omdat hij zojuist allebei zijn ouders heeft verloren. Mijn personage troost hem en overtuigt hem dat het leven nog veel meer voor hem in petto heeft. Romulus heeft een bepaalde bestemming en Ambrosinius is zijn beschermer die hem daarheen wil brengen.

Wat zijn de beste herinneringen die u aan het filmen van The Last Legion heeft overgehouden?
Ik heb er heel erg van genoten om in Tunesië te zijn. Het was zo'n perfecte locatie. Maar ook in Slowakije was het prachtig. In de grote laatste vechtscène trekken we ten strijde tegen mijn persoonlijke vijand Vortgyn en de Goten die ons gevolgd zijn. Dat alles speelt zich af bij de noordelijke grens van het Romeinse rijk. Bij 'Hadrian's Wall', dat is de muur die Keizer Hadrianus had laten bouwen in Groot-Brittannië. Die muur hebben ze nagebouwd in Slowakije en de gelijkenis was echt wonderbaarlijk. Al met al was het absoluut het landschap waar ik met veel plezier aan terugdenk.

Hoe was het om met Bollywood-ster Aishwayra Rai samen te werken?
Aishwayra is heel erg verbonden met de Indiase mythologie. Dat was een van de redenen dat het erg prettig samenwerken was met haar. Spelen in een mythe is voor Aishwayra heel gewoon. Het is een soort tweede natuur voor haar geworden. We zijn van plan om nog een keer samen in een film te spelen. Misschien wel een Indiase film.

Acteurs uit Bollywood zetten voet aan wal in Hollywood en meer en meer Bollywoodfilms verschijnen in de Westerse bioscopen. Wat vindt u ervan dat de impact van Bollywood steeds groter wordt?
Ik vind de mix van Bollywood en Hollywood een boeiende combinatie. India heeft een heel rijke cultuur. Er is zo ontzettend veel te vinden daar. India is nu enorm aan het groeien en zal binnenkort een grote economische macht zijn. Films kunnen gemeenschappen en culturen overbruggen en dat is wat er nu ook gaande is. Persoonlijk vind ik die groeiende Oosterse invloed erg spannend.

Is het gemakkelijker geworden om te kiezen welke scripts u afslaat en welke rollen u wel wilt spelen?
Echt makkelijker is het niet geworden, maar het is hoe dan ook al fijn dat ik überhaupt wat te kiezen heb. Het verschil is nu wel dat ik met een paar anderen een eigen productiemaatschappij heb. Dan heb je sowieso al meer invloed op wat voor soort films je gaat maken. Ik ben nu echt betrokken bij de ontwikkeling van films.