Van Prehistorie tot Middeleeuwen

Geplaatst op zaterdag 12 oktober 2002 @ 13:07 , 758 keer bekeken

In dit bericht vertellen we hoe en door wie de Romeinen dachten dat Rome was gesticht. Voor die legende moeten we ver terug in de tijd, naar het begin van de Trojaanse oorlog... De Trojaanse Oorlog begon op de bruiloft van twee Griekse goden, Peleus en Thetis. Alle goden waren uitgenodigd, behalve Eris, de god van Ruzie en Twist. Zij werd daar zo boos om, dat ze besloot wraak te nemen. Toen het feest aan de gang was, sloop ze naar een raam en gooide een gouden appel naar binnen. Eris had een boodschap op de appel geschreven:"Voor de mooiste godin." Drie godinnen vonden dat zij recht hadden op de appel. Hera (Latijn: Juno), Pallas Athena (Latijn: Minerva) en Aphrodite (Latijn: Venus) meenden alle drie de mooiste godin te zijn. Hera was mooi, en vooral machtig, want zij was de vrouw van de oppergod Zeus (Latijn: Juppiter). Pallas Athena vond zichzelf het mooiste, schitterend in haar wapenrusting. En Aphrodite, de godin van Liefde en Schoonheid, vond dat zij recht had op de appel. Welke godin mocht de appel hebben? De goden kwamen er niet uit, en het feestje was verpest. Eris had wraak genomen. Maar die wraak had grote gevolgen. De goden stuurden de drie godinnen samen met de bode van de goden, Hermes (Latijn: Mercurius) naar het stadje Troje (Latijn: Ilium) , in het huidige Turkije. Daar vroegen ze aan Paris, zoon van Priamus, de koning van Troje, wie hij de mooiste godin vond. Hij dacht lang na, en de godinnen werden zenuwachtig. Hera wilde dolgraag dat Paris haar koos, maar daar was ze niet echt zeker van. Daarom probeerde ze Paris om te kopen. Ze fluisterde in zijn oor:"Als je mij kiest, wordt je de machtigste man ter wereld.". De andere twee godinnen begrepen wel dat Hera de prins probeerde om te kopen, en moesten de jongen dus ook een aanbod doen, anders werd Hera vast en zeker gekozen. Pallas Athena beloofde Paris eeuwige roem. Als laatste deed Aphrodite een aanbod:"Van mij krijg je de allermooiste vrouw ter aarde." Nu hoefde Paris niet lang meer na te denken: hij koos Aphrodite. De mooiste vrouwelijke sterveling ter aarde was Helena. Dat wist Aphrodite wel. Maar ze wist ook dat Helena getrouwd was met de Griekse vorst Menelaus. Toen Menelaus een keer op reis was, nam Aphrodite Paris mee naar het paleis van Menelaus in Sparta. Daar logeerde Paris een paar dagen, en Aphrodite zorgde ervoor dat Helena verliefd werd op Paris. Paris nam Helena mee naar Troje. Toen Menelaus terugkwam van zijn reis en ontdekte wat er tijdens zijn afwezigheid was gebeurd werd hij woedend. Toen hij ooit de gelukkige bruidegom van Helena werd, bleven er vele andere vrijers teleurgesteld over. Zij beloofden toen plechtig dat zij Menelaus door dik en dun zouden steunen als er ooit om Helena gevochten moest worden. De woedende koning trommelde dus al deze mannen met hun legers op, en onder leiding van zijn broer Agamemnon verzamelde dit gigantische leger zich in Aulis. Agamemnon wil zo snel mogelijk uitvaren naar Troje, maar dit werd verhinderd door een zeer lang aanhoudende windstilte. Agamemnon werd ongeduldig, en raadpleegde de ziener Calchas. Deze zei dat de godin Artemis erg kwaad was op Agamemnon, want hij had tijdens een jachtpartij een aan Artemis gewijde hinde neergeschoten. Als boete eist zij het offer van de dochter van Agamemnon, Iphigeneia. Als dit onschuldige meisje op het altaar staat en Agamemnon diep bedroefd zijn zwaard heft, krijgt Artemis medelijden. Ze verwisselt Iphigeneia bliksemsnel voor een hert, en maakt van de dochter van Agamemnon een priesteres op een ver weg gelegen eiland. Nu kon het leger eindelijk op weg naar Troje, waar het nog veel ellende te wachten stond... Na tien jaren vechten om de stad Troje is het de Grieken nog steeds niet gelukt om deze handelsplaats te veroveren. Dan bedenkt de listige Odysseus een list. Hij laat een groot houten paard bouwen, en daar verstoppen een tiental soldaten zich in. Daarna doen de Grieken alsof ze naar huis terugkeren, maar in feite varen ze alleen naar het eilandje Tenedus, vlak voor de kust, om zich daar achter te verstoppen. Na tien jaar kunnen de Trojanen eindelijk opgelucht ademhalen, en ze vieren een groot feest. Ze vinden het houten paard, en denken dat het een geschenk is van de Grieken, en halen het de stad binnen. 's Nachts, als alle Trojanen met veel wijn op naar bed gaan, klimmen de Grieken uit het paard, en openen de poort voor de rest van het leger van Agamemnon. De Grieken verwoesten de hele stad, steken hem in brand, en vermoorden bijna alle Trojanen. Een van de weinige overlevenden van deze slachtpartij was Aeneas, die na vele omzwervingen in het gebied Latium in Italië aankwam. Daar stichtte hij een stadje, naar zijn vrouw vernoemd: Lavinium. Uit dit Lavinium stichtte zijn zoon Ascanius (of: Iulus) het stadje Alba Longa. Op een zeker moment regeert daar koning Numitor. De broer van die koning, Amulius, is jaloers op zijn broer en verdrijft hem van de troon. Amulius kan echter niet gerust gaan slapen, want hij vreest wraak. Daarom besluit hij de zonen van Numitor te doden, en de dochter van zijn broer (Rhea Silvia) tot Vestaalse Maagd te benoemen, zodat zij geen kinderen zou kunnen krijgen, dacht hij. Rhea Silvia kreeg 2 kinderen, en bracht een tweeling ter aarde. De twee jongetjes noemde ze Romulus en Remus. Amulius stond dit niet toe, en gaf zonder medelijden bevel de jongetjes in een rieten mand in de Tiber te gooien, de rivier waaraan later Rome werd gesticht. Romulus en Remus hadden geluk: De rivier was buiten zijn oevers getreden, en overal ontstonden ondiepe poelen. Diegenen die Romulus en Remus in Tiber moesten gooien, konden de echte oevers van de rivier niet bereiken. Ze dachten ook aan de opdracht van Amulius te kunnen voldoen door de baby`s aan de rand van het overstroomde gebied in het water te leggen, op de plaats waar nu de vijgeboom Ruminalis (vroeger: Romularis) staat. Toen het water daalde, bleef de mand met de baby`s op een boomwortel steken. Een wolvin hoorde het gehuil van de kinderen en kwam er op af. Zij likte Romulus en Remus af en zoogde hen. De opperherder van de koninklijke kudde vond de jongetjes en de wolvin. De herder, Faustulus genaamd, nam Romulus en Remus mee naar huis en voedde hen samen met zijn vrouw Larentia op. Romulus en Remus groeien op. Op een dag gaan ze samen met een paar vrienden op jacht in het bos. Daar komen ze een aantal rovers tegen waarvan ze de buit afpakken. De rovers pikken dit niet: ze leggen een hinderlaag, en Remus wordt gevangen en uitgeleverd aan Numitor. Numitor kwam erachter wie Remus was, en samen met Romulus en de herders uit het dorp van Faustulus vermoorden ze Amulius. Op die manier wordt Numitor weer koning in Alba Longa. De tweeling komt op het idee om een stad te stichten op de plaats waar ze zijn achtergelaten bij de rivier. Maar ze hebben wel een probleem: wie zal er mogen regeren? Ze besluiten aan de goden om een teken te vragen: Romulus ging op de heuvel Palatijn staan, en Remus op de Aventijn. Dan krijgt Remus een teken: er verschijnen zes gieren in de lucht. Remus en zijn aanhangers waren blij: Remus zou koning worden. Maar even later vertoonden zich twee keer zo veel gieren aan Romulus. Romulus en zijn aanhangers vonden dat Romulus koning moest worden. Beide partijen ontmoetten elkaar, en begonnen te vechten. Er ontstond een groot bloedbad, en Remus werd gedood. Romulus sticht op 21 april 753 v. Chr. de stad die de naam kreeg van zijn stichter: Rome... , ... Bron: http://library.thinkquest.org/22866/Dutch/Legende.html